Leesautobiografie

Ik ben opgegroeid met veel boeken in huis. Elke avond werd ik voorgelezen door mijn ouders. Ik weet nog goed dat ik heel veel boeken van Disney sprookjes had. Toch is mijn lievelingsboekenreeks 'Borre', met als favoriete boek 'Borre en de ijscoman'. Elke avond wilde ik voorgelezen worden uit dit boek, ik kon er geen genoeg van krijgen. Als ik daar nu op terugkijk vind ik dat best gek, ik kan me niet voorstellen dat ik hetzelfde boek vaker wil lezen. Dat is hetzelfde als een film elke avond opnieuw kijken. NU zou ik dat nooit meer doen, omdat ik al het einde weet, maar als kind maakt dat niet uit, dat is een groot verschil tussen toen ik kind was en nu.

Er zijn een aantal liedjes die ik me nog kan herinneren uit mijn jeugd, maar er is er 1 die ik het leukst vond en me het beste kan herinneren. Dit lied stond op de achterkant van een pak hagelslag van de Albert Heijn. De tekst ging als volgt: "Toen onze mop een mopje was, was hij aardig om te zien. Nu bromt hij alle dagen en bijt nog bovendien." Gek genoeg lukte het me nooit om de tekst in de goede melodie te zingen! Mijn moeder en ik lagen altijd helemaal in een deuk. Zij, omdat ik de melodie zo verkeerd zong dat het heel vals klonk. Ik, omdat ik maar niet doorhad wat ik fout deed.

Op de basisschool herinner ik me lezen als een leuk onderdeel. Ik ging graag naar de bieb om boeken te lenen en te lezen van veel verschillende genres. Ik heb alles uitgeprobeerd. Van actie tot romantiek en van horror tot komedie. Ik herinner me 1 boek nog heel goed. Het heette 'Handboek voor prinsessen' van Susanna Davidson. Het is een Engels kinderboek vertaald naar het Nederlands. Ik heb dit boek denk ik wel tien keer gelezen. Het was, zoals de titel al zegt, een soort handleiding om prinses te worden. Zoals bijna alle meisjes, droomde ik er ook van om in een groot kasteel te wonen met bediendes en mooie jurken, daarom sprak dit boek mij aan. Elke situatie werd besproken en je leerde echt een soort prinses te zijn. Door dat boek heb ik ontdekt dat ik de indeling van boeken heel belangrijk vind, dit boek had namelijk veel plaatjes en veel witregels. Ik zeg hiermee niet dat ik per se veel plaatjes wil zien in een boek, ik vind het simpelweg saai om gewoon een lap tekst te lezen.

Zoals ik al vermeldde las ik allerlei genres op de basisschool, toen ik op de middelbare school kwam ben ik me toch meer gaan specialiseren in twee genres. Ik lees graag ofwel horror en spannende verhalen, ofwel romantische verhalen. Dit liet me nog steeds met een hele grote keuze mogelijkheid achter, maar ik vond het wel prima. Ik probeerde me hoe ouder ik werd steeds meer te richten op moeilijkere boeken, om me voor te bereiden op de bovenbouw. Ik heb zelfs een boek voor de lijst al in de derde gelezen, dat was Magnus van Arjen Lubach. Dit vond ik een relatief makkelijk boek, dus het was fijn om op deze manier al een beetje gewend te raken aan literatuur. 

Ik kwam er al snel achter dat ik niet houdt van fantasy boeken. Ik werd nooit warm van Harry Potter en ander soort boeken met fantasieën die heel onwerkelijk waren. Boeken moeten voor mij altijd dicht bij de realiteit liggen. Het moet mij kunnen overkomen, op die manier kan ik me echt inleven in een karakter.